-
1 gra
fSpiel ngra w karty — Kartenspiel n; figur.
to nie wchodzi w grę — das kommt nicht infrage ( auch in Frage)
-
2 gra
\gra w chowanego Versteckspiel nt\gra w karty Kartenspiel nt\gra o wysoką stawkę ein Spiel mit hohem Einsatz, ein hohes Spiel2) sport\gra kolorów/świateł Farben-/Lichtspiel nt6) \gra na giełdzie Börsenspekulation f\gra w kotka i myszkę Katz- und Mausspiel nt\gra słów Wortspiel nt\gra w ciemno ein riskantes Spielotwarta \gra ein offenes Spielukartowana \gra ein abgekartetes Spiel ( fam)to \gra warta świeczki das ist der Mühe wert -
3 towarzyski
towarzyski [tɔvaʒɨski] adjczłowiek gesellig, aufgeschlossen; kontakty, spotkanie, rozmowa privat; życie gesellschaftlich, sozialgra towarzyska Gesellschaftsspiel ntformy \towarzyskie Umgangsformen fPlagencja towarzyska Hostessenagentur ftelefon \towarzyski Nebenanschluss mmecz \towarzyski sport Freundschaftsspiel nt -
4 Spiel
Spiel [ʃpi:l] <-[e]s, -e> nt1) (Gesellschafts\Spiel) gra f; [towarzyska] (Kinder\Spiel) zabawa fdie Olympischen \Spiele igrzyska ntPl olimpijskie6) jdn/etw aus dem \Spiel lassen nie mieszać kogoś/czegoś w sprawę -
5 Gesellschaftsspiel
gra f towarzyska
См. также в других словарях:
gra — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. grze; lm D. gier {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zabawa towarzyska, w której występuje element współzawodnictwa, określona ustalonymi regułami; rozgrywka sportowa prowadzona… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… … Słownik języka polskiego
planszowy — przym. od plansza (zwykle w zn. 1) ∆ Gra planszowa «gra towarzyska rozgrywana na planszy, zwykle za pomocą pionków» … Słownik języka polskiego
cenzurowany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. cenzurować (p.) cenzurowane w użyciu rzecz. «gra towarzyska polegająca na wymyślaniu plotek o jednym z jej uczestników» Bawić się, grać w cenzurowane. ◊ Być, siedzieć, czuć się jak na cenzurowanym «być… … Słownik języka polskiego
chińczyk — m III, DB. a, N. chińczykkiem 1. Chińczyk, lm M. ycy, DB. ów «mężczyzna narodowości chińskiej» 2. blm «gra towarzyska polegająca na przesuwaniu pionków na specjalnych polach zgodnie z liczbą punktów wyrzuconych kostką» Grać w chińczyka … Słownik języka polskiego
krokiet — I m IV, D. a, Ms. krokietecie, blm sport. «gra towarzyska, w której gracze (2 8 osób) uderzeniami młotka przeprowadzają drewniane kule przez specjalne bramki; popularna w Anglii» Partia krokieta. Grać w krokieta. ‹ang.› II m IV, D. a, Ms.… … Słownik języka polskiego
loteryjka — ż III, CMs. loteryjkajce; lm D. loteryjkajek «gra towarzyska, w której wygrana przypada temu, kto pierwszy zbierze pewną liczbę wyciągniętych numerów, nazw itp.» Loteryjka liczbowa, numerowa, obrazkowa. Grać w loteryjkę … Słownik języka polskiego
cetno i licho — {{/stl 13}}{{stl 7}} popularna dawniej gra towarzyska, w której chodzi o zgadnięcie, czy w zaciśniętej dłoni znajduje się parzysta (cetno) czy nieparzysta (licho) liczba jakichś drobnych przedmiotów (zwykle monet) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chińczyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} gra towarzyska występująca w wielu odmianach, polegająca na pokonywaniu pionami znajdującej się na planszy okrężnej trasy w kształcie krzyża utworzonego z pojedynczych pól, zgodnie z liczbą… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krokiet — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I a. mnż I, D. a, Mc. krokietecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kulka albo wałeczek z ziemniaków, ryżu, mięsa, ryby, móżdżku itp. otoczony w tartej bułce lub zawinięty w naleśnik i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
towarzyski — towarzyskiscy 1. «lubiący przebywać w towarzystwie innych osób, obcować z ludźmi; nie lubiący samotności» Towarzyski człowiek. Towarzyska natura. 2. «dotyczący kontaktów między znajomymi, związany z kręgiem osób, z którymi się przebywa na terenie … Słownik języka polskiego